Highway 50 in Utah 

State line Utah – Nevada

The Rand McNally
The Rand McNally Road Atlas is onze trouwe compagnon, maar wel één die je moet leren kennen, om niet te zeggen doorgronden. Ten eerste is de Atlas niet geografisch ingedeeld, maar per staat en alfabetisch. Niet echt handig als je ‘s ochtends vertrekt uit Utah en bij het bereiken van de State Line met Nevada de bladzijde denkt om te slaan om verder naar het westen te gaan. Als je dat namelijk doet, kom je in Texas terecht – ook leuk, maar niet wat je zoekt.
Verder is er de schaal, die varieert per kaart omdat men er naar streeft om elke staat op één opengeslagen pagina te passen, iets wat lang niet altijd lukt. Een inch kan dus overeenkomen met 10 miles, 18 miles of 22 miles, net zo makkelijk.

Highway 50 in Utah

Highway 50 in Nevada
Het meest wennen qua kaart is echter dat het een echte wegenkaart is. En anders dan bijvoorbeeld een topografisch kaart heb je nauwelijks aanknopingspunten wat betreft de aard van het landschap waar je doorheen rijdt. Zo rijden we vandaag door een gebied dat grotendeels wit is op de kaart op wat arcering na, waarvan de legenda zegt desert. De route gaat echter vrijwel uitsluitend over hoogvlaktes, soms omgeven door bergketens met zachtglooiende hellingen, soms pieken met sneeuw. De weg golft als een oneindig lint verder, van pas naar pas, we worden verrast door een windmolenpark in een verder geheel verlaten omgeving. Maar van bergen, passen of welk ander aanknopingspunt ontbreekt op de kaart elk spoor.

We rijden de hele dag op Highway 50, eerst door Utah, dan door Nevada. Borden langs de weg waarschuwen voor het ontbreken van ‘service’ gedurende de vele tien- en tientallen mijlen die voor ons liggen. Maar we zijn goed voorbereid, een tank vol met ‘gas’, de ijskast met gevuld met (root)beer, water en ander proviand, inclusief noodrantsoen: pancakes – slechts aan te maken met water.

Father and daughter on the Loneliest Road in America, Highway 50